obróbka erozyjna
wykorzystując zjawisko erozji, czyli oddzielania cząsteczek (niewidzialnych nieuzbrojonym okiem) materiału na skutek działania strumienia płynów, cząstek (fotonów, elektronów, jonów) lub wyładowań elektrycznych.
Rozróżniamy następujące rodzaje obróbki erozyjnej:
- obróbka elektroerozyjna – wykorzystująca zjawisko erozji elektrycznej powodowanej impulsowymi wyładowaniami elektrycznymi między dwiema elektrodami; jedną elektrodą jest obrabiany przedmiot, drugą − narzędzie robocze; obrabiany przedmiot musi być przewodnikiem prądu elektrycznego;
- obróbka elektrochemiczna – wykorzystująca proces roztwarzania (agresywnego działania elektrolitów na metale) podczas przepływu prądu elektrycznego między obrabianym przedmiotem a elektrodą roboczą (przepływ prądu elektrycznego intensyfikuje przebieg roztwarzania);
- obróbka ultradźwiękowa – wykruszanie cząstek obrabianego materiału w wyniku uderzenia narzędzia (czoła koncentratora drgań o częstotliwości 18–50 Hz) w ziarna ścierne zawiesiny znajdującej się między drgającym narzędziem a obrabianym materiałem;
- obróbka laserowa – erozja materiału obrabianego przedmiotu następuje pod wpływem wiązki światła laserowego;
- obróbka plazmowa – erozja materiału pod wpływem strumienia plazmy skierowanego na powierzchnię obrabianego materiału;
- obróbka elektronowa – erozja materiału pod wpływem strumienia elektronów; proces przebiega w wysokiej próżni.
